Θολή Οπτική

Μία καλημέρα που δεν άκουσες ποτέ σου 
Και ένα μέλλον που το ξέχασες προχθές 
Ένα συρτάρι γεμίζουν πάλι οι εμμονές σου
Και εσύ νομίζεις πως σε ξυπνάει ένας καφές.

Ένα σήμερα που το άφησες στο βρόντο
Και μια διαδρομή που χάθηκε το μας
Μια χαλασμένη πόλη, δικό μας φόντο
Πουλιά και νύχτες που φύγανε για εμάς.

Το σ' αγαπώ σου ήταν ψεύτικο και λίγο 
Το όραμα σου για εμάς ήταν θολό
Εγώ όμως πάντα όσο μπορώ θα το φωνάζω
Πως για εσένανε πεθαίνω, δεν μπορώ.