Κάτι μου φταίει

Μετά από καιρό...
Είχα καιρό να ανοίξω τον υπολογιστή. Έτυχε να ανοίξω το blogger γιατί μου ήρθε τρελή φλασιά .


Τον τελευταίο καιρό ,το τελευταίο χρονικό διάστημα κανείς δεν περνάει καλά .Αναρωτιέμαι. Ποιος περνάει καλά; Κανείς. Είναι μια διαπίστωση που αντικρίζεις μονάχα αν μεγαλώσεις, η αρχίζεις να μεγαλώνεις. Κι είναι άσχημο. Ρωτάς φίλους και γνωστούς και δεν είναι καλά. Σε ρωτάνε και εσένα. Και δεν είσαι ούτε και εσύ καλά. Τις περισσότερες φορές δεν είσαι καν μέτρια, έστω "μια χαρά". Δηλώνεις μια χαρά για να μην ξεκινήσει ο άλλος την συζήτηση και δεν ξέρεις που να ρίξεις την αιτία της υποτονικότητας σου,της αδιαθεσίας σου. Όχι γιατί δεν θες να του πεις, αλλά γιατί δεν γνωρίζεις. Δεν ξέρεις τι φταίει...

Τις πταίει; Μόνο το κακό σου το κεφάλι. Αυτό φταίει !Έχεις ,έχω και έχουμε πέσει με τα μούτρα στην ρουτίνα. Είσαι, είμαι κι είμαστε παγιδευμένοι (βαριά λέξη) στον απόλυτο προγραμματισμό. Γνωρίζεις ήδη από την προηγούμενη μέρα  τι πρόκειται να κάνεις την επόμενη. Και αυτό δεν είναι πάντα καλό .Δεν είναι καλό όταν αυτό που έκανες χθες,σήμερα και θα κάνεις και αύριο είναι ίδιο για κάθε εβδομάδα. Η δημιουργικότητα σου πάει στράφη, και οι εφηβικές σου υποσχέσεις καταλήγουν για μια ακόμη μέρα στο μπάτο του συρταριού. Δέκτη, κάνε στον εαυτό σου μια χάρη. Αύριο μην κάτσεις το απόγευμα στο κινητό. Πάρε το άσχημο μπουφάν σου, αυτό που δεν σ'αρέσει, και βγες έξω και περπάτα. Μόνος. Και δες τι κάνει τον κόσμο να μην είναι καλά. Δες τι δεν τον κάνει καλά με τίποτα.Και έλα να μου πεις τι μου φταίει και εμένα...